Witajcie kochani ;***
Postanowiłam podzielić się z Wami piosenką, którą za pewne większość z Was widziała w tv bądź na moim fejsie. Na pewno jest to utwór, który poprawia mi humor i pobudza moje kończyny do tańca. Dzisiaj jednak skupię się na jej cover'ze. Chyba właśnie on sprowokował mnie, żeby złożyć taki mały hołd z mojej strony ;D Moi rodzice wraz z siostrą już od dłuższego czasu zdążyli się przekonać, że wrażliwość muzyczna Matt'a działa na mnie niczym gorąca czekolada ;D pomińmy jak reagują na jego domownicy...w ścisłości na utwór "brother"...ale przyzwyczaiłam się do tego, że zawsze podobały mi się rzeczy, które nie podobały się moim najbliższym i mam na myśli naprawdę szeroki zakres tego słowa.
Chętnie zwierzyłabym się z wielu rzeczy...muzyka stanowi piękne tło, ale czasami jest dobrą przykrywką żeby o czymś nie powiedzieć, o czymś nie myśleć...
Może ulży mi jak o tym napiszę? Mianowicie nurtuje mnie różnica jaka dzieli zdrową (czasami zwaną także ) anielską cierpliwość a zdrowy rozsądek.. Kiedy się nakręcę jestem w stanie uwierzyć, że dzieje się ze mną coś niedobrego ; D…NIE POSŁUCHAŁAM SZATANA. ; D I tak pewnie nikt nie zrozumie co mam na myśli. Może jestem zaślepiona faktem, że mogłoby być naprawdę dobrze? Serce kłóci się z rozumem. Kiedyś z własnej dumy nie robiłam nic w kierunku miłości. Minęło sporo czasu…i role się odwróciły. Chyba dlatego wciąż kłócę się sama z sobą…I pytam siebie…ile można i trzeba zrobić? Ale nie straciłam jeszcze nadziei. Mam nadzieję, że Ty także…
The Black Keys - Lonely Boy
Matt Corby – Lonely Boy Cover
PS. Czego więcej do szczęścia mi trzeba?
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz